De vierdaagse van Nijmegen 05 - De Goudenkruis­dragers

Vierdaagse wandelaars die tien keer de Vierdaagse hebben gelopen ontvangen een gouden kruisje. Inmiddels zijn er 15·000 tot 20·000 wandelaars die een gouden kruisje hebben bemachtigd. In 1951 is de vereniging van Gouden Kruisdragers opgericht. Deze vereniging telt op dit moment 2500 leden.
In de jaren tachtig infiltreerde binnen de vereniging een groep van pacifistische gouden kruisdragers, voornamelijk wetenschappers, die de vereniging gebruikten voor hun eigen politieke doeleinden. Dit leidde tot zoveel onrust en discussie dat het bestuur besloot om deze wereld­verbeteraars uit de vereniging te zetten. Niemand hoorde daarna nog iets van hen.
Tot 2012. In dat jaar wordt een van de voormalige activisten ontvoerd. Tegelijkertijd raakt een uiterst geheim staatsdossier over de kruisraketten uit de jaren tachtig op drift en gaat het deksel van de doofpot. Rogier Hoofs raakt tegen wil en dank hierbij betrokken.
Dit is de vijfde thriller in de reeks rondom de Vierdaagse en hoofdfiguur Rogier Hoofs. Eerder verschenen De dood of de gladiolen (2008), Vrijdagmoorden (2009), Het verdriet van de Vierdaagse (2010) en Dood van een marsleider (2011). Over dit laatste boek schreef de Gelderlander: “De intrige is wezenlijk en zit goed in elkaar. De ontknoping is een ware apotheose.”

Recensie(s)
Vijfde thriller, na ‘Dood van een marsleider’*, met Rogier Hoofs in de hoofdrol en de Nijmeegse Vierdaagse als achtergrond. De auteur kan goed vertellen en ook een plot neerzetten waarin toeval geen grote rol speelt. Sommige gebeurtenissen zijn humoristisch, zoals de toevallige ontmoeting tussen de vrouwelijke rechercheur en de mannelijke hoofdpersoon naar wie zij op zoek is. Uitgangspunt is een aanrijding met dodelijke afloop tussen een vrouw en de hoofdpersoon, die overigens net uitgestapt is. De ontvoering van een van zichzelf overtuigde wetenschapper speelt ook een belangrijke rol. Dan is er nog een terreurgroep uit de jaren tachtig, de tijd van de kruisraketten. De toenmalige minister-president wordt als een slecht mens afgeschilderd. De plot is gelaagd, een aantal gebeurtenissen vindt plaats terwijl de samenhang ervan pas gaandeweg de roman duidelijk wordt. Dan nog houdt de schrijver genoeg achter om een goede ontknoping te schrijven.